詞語解釋

止極[ zhǐ jí ]

⒈  終極；盡頭。

引證解釋

⒈  終極；盡頭。

引《歸藏·啟筮》：“滔滔洪水，無所止極?！?br />清 方東樹 《＜劉悌堂詩集＞序》：“是故自 明 及我朝之興，至今日五百年間，成學(xué)治古文者，綜千百計，而未有止極?！?/span>

詞語組詞

---

• 止字組詞
• 極字組詞

猜您喜歡

• hào tiān wǎng jí昊天罔極
• yīn jí陰極
• jí ér yán zhī極而言之
• huáng jí皇極
• jí wèi極位
• jī jí xiū cí積極修辭
• wú xíng zhǐ無行止
• jí yáng極陽
• jìng zhǐ靜止
• zuò zhǐ yǔ mò作止語默
• huī chì bā jí揮斥八極
• fù jí負(fù)極
• jí fǎ極法
• jí wēi極微
• zhǐ sāi止塞
• jí xuán極玄
• yù jí御極
• yán jí研極
• qióng jí窮極
• mù jí目極
• jí hòu極厚
• dēng fēng zào jí登峰造極
• zuì dà è jí罪大惡極
• jí è qióng xiōng極惡窮兇
• guān zhǐ觀止
• zhǐ xiè yào止瀉藥
• fáng zhǐ防止
• jī fēng zào jí躋峰造極
• xuán jí璇極
• qǐng zhǐ請止