詞語解釋

童妾[ tóng qiè ]

⒈  婢女；小妾。

引證解釋

⒈  婢女；小妾。

引《國語·鄭語》：“府之童妾，未既齓而遭之，既笄而孕。”
《史記·周本紀(jì)》：“褒 人有罪，請入童妾所棄女子者於王以贖罪?！?br />明 方孝孺 《借竹軒記》：“第宅，傳舍也；童妾，贅疣也；軒冕，倘來也?！?/span>

詞語組詞

---

• 童字組詞
• 妾字組詞

猜您喜歡

• tóng nǚ童女
• nán qiè男妾
• péi qiè陪妾
• èr tóng yī mǎ二童一馬
• ér tóng zhú mǎ兒童竹馬
• mén tóng門童
• ér tóng兒童
• yīn qiè姻妾
• tóng yán童顏
• zhèng jiā bì qiè鄭家婢妾
• wán tóng頑童
• hái qiè還妾
• shān tóng山童
• tóng guān童觀
• nǚ qiè女妾
• yāo tóng妖童
• hǎi tóng海童
• ér qiè兒妾
• tóng ér童兒
• jīng tóng經(jīng)童
• ér tóng piàn兒童片
• tóng zhì童稚
• tóng biàn童便
• tóng lì童隸
• xiāng tóng香童
• rú tóng儒童
• ér tóng quán yì兒童權(quán)益
• tóng xīng童星
• fǎn lǎo huán tóng返老還童
• tóng zǐ jī童子雞