詞語解釋

白榆[ bái yú ]

⒈  白皮的榆樹。

⒉  指白榆樹的皮。

⒊  指星。

引證解釋

⒈  白皮的榆樹。

引《詩·陳風(fēng)·東門之枌》：“東門之枌，宛丘之栩?！?br />毛 傳：“枌，白榆也。”
明 李時珍 《本草綱目·木二·榆》：“邢昺 《爾雅疏》云：‘榆有數(shù)十種，今人不能盡別，惟知莢榆、白榆、刺榆、榔榆數(shù)者而已?！?/span>

⒉  指白榆樹的皮。

引唐 岑參 《輪臺即事》詩：“三月無青草，千家盡白榆。”

⒊  指星。

引《古樂府·隴西行》：“天上何所有，歷歷種白榆?！?br />唐 杜甫 《大覺高僧蘭若》詩：“香爐 峰色隱晴湖，種杏仙家近白榆?！?br />唐 薛逢 《天上種白榆賦》：“象帝之先，種白榆於自然，布?xì)v歷之真質(zhì)，遍高尚之遠(yuǎn)天?！?/span>

國語辭典

白榆[ bái yú ]

⒈  植物名。榆科榆屬，落葉小喬木或灌木。葉膜質(zhì)，卵形或卵狀披針形，先端尖銳，表面深綠色，背面幼時有短柔毛。三月開花，花有短梗，聚簇生而。翅果倒卵形，先端有缺隙，種子位于中央，四月果熟。

詞語組詞

---

• 白字組詞
• 榆字組詞

猜您喜歡

• rén zhōng bái人中白
• bái yù zhóu白玉軸
• bǐng bái稟白
• bái tāo白幍
• bái yuān白淵
• sū bái蘇白
• yē yú椰榆
• bái gǎn jūn白桿軍
• bái shān白山
• sāng yú wǎn jǐng桑榆晚景
• chāi bái拆白
• dàn bái zhì蛋白質(zhì)
• bái qí白騎
• bái ní白蜺
• bái cáng白藏
• bái duò白墮
• bái lù白鹿
• lí jiān bái離堅白
• bái chá白茶
• bái shāo白燒
• bái xià白下
• bái zhú白術(shù)
• hóng bái紅白
• yú wǎng榆罔
• bái shǒu qí méi白首齊眉
• kòng bái diǎn空白點(diǎn)
• bái tù dǎo yào白兔搗藥
• bái yù shuāng白玉霜
• chī bái shí吃白食
• bái guī zhī diàn白圭之玷